Παλιές Κατζςές αναμνήσεις

(Τούτα που γράφω εγινίκασιν πριν έναν μήναν τζςαι κάτι)

Για θκυό μήνες σκεόν εκαρτερούσα πως τζςαι πως να φύει η Σ να πάει με τον φίλον της ειστήν Πάφον για διακοπές. Είχαμεν το τζςαι οι τρεις ανάγκην. Ο φίλος της για να πνάσει, τζςείνη για να τον παρακολουθά 24/7 τζςαι να κάμει λλίην συνουσίαν 2-3 βολές την ημέραν τζςαι εγιώ για να πνάσει επιτέλους το βλατζςίν μου.

Η μόνη της κουβέντα ήταν επί μιάν εφτομάν ήταν για το ένταμπου αγόραεν για την Πάφον τζςαι εμετρούεν τες ημέρες για να φύει. Κατά βάχος τζςαι εγιώ γιατί άρκεψα να τες μετρώ γιατί ενεκατσςούα την. Ήταν κάπως μιά αλλαγή γιατί παρόλον που μόνον τζςείνη είσςεν σημασίαν τουλάχιστον είχαμεν κάτι για να συντυχάννουμεν, τες ερκούμενες θκιακοπές ειστήν Πάφον. Τελευταίως όμως εκατάντηεν αηθκία. Εγίνικεν που μιά κοπέλλα βουττημένη μέστο δράμαν σε μιάν κοπέλλαν ευτυχισμένην που λόγω έλλειψης παιδείας τζςαι ενδιαφερόντων εν είσςεν για τίποτε για να συντυχάννει πλην το εφτομαϊαίον κουτσομπολιόν.

Τούτον το είχα προσέξει, λόγω παλαβοσύνης μου, τον τελευταίον γρόνον που έμπηκεν επιτέλους εις την σταθερήν σχέσην που έχιελεν. Ως άτομον εν ενθκιαφέρεται για τα πολιτικά, κοινωνικά ιστορικά δρώμενα. Ότι έν σοβαρόν έν το πάει. Ειδήσεις ή εθεμερίες εν θκιεβάζει ποττέ. Τηλεόρασην θωρεί περιστασιακά. Άμμαν ει εννά ναι επί το πλείστον τούτα τα υπερθεάματα ταλέντων γιά Μιάλου Αρφού. Δηλαδή εν ενθκιαφέρεται για τίποτε άλλον παρά τον άντραν της, τα ριάλια τζςαι τα ψουμνίσματα. Αν εζςούσεν εις μιάν πολιτείαν που εννά ήτον δημοκρατία γιά δικτατορία έθεννα το επρόσεχεν φτάννει να εμπορούεν να αγοράζει τζςείνον που έχιελεν τζςαι να γυρίζει ελεύτερα να παρακολουθεί τον άντραν της.

Εις μιάν κοινωνίαν που έν δημοκρατία τζςαι απαιτεί δηλαδή ενήμερους πολίτες για να μπορούσιν να κρίνουσιν τζςαι να ψηφίσουσιν σωστά, άτομα όπως την Σ εν έχουσιν θέσην. Όι πως πρέπει να κάμομεν γενοκτονίαν η κάτι αμμά τουλάχιστον για να μπορείς να ψηφίσεις πρέπει περνάς έναν διαγώνισμαν βασικών γνώσεων. Να ξέρεις περίπου 2-3 πράματα για την ιστορίαν της χώρας σου, των εθνικών κομμάτων τζςαι των προβλημάτων της κοινωνίας. Η Σ ξέρει ότι πρέπει να μισά τους Τούρκους τζςαι να ψηφίζει ΔΗΣΥ. Τίποτε άλλον. Τέλος μετάδοσης.

Τραγικόν να κάχεσαι μιτά νιού ατόμου ειστήν τάβλαν τζςαι να μεν μπορείς να συζητήεις μιτά του για έναν θέμαν που απασχολεί την κοινωνίαν της χώρας. Εγιώ εν συζητώ για την προσωπικήν μου ζωήν τζςαι η προσωπική της ζωή ένναιν ούτε ενθκιαφέρον ούτε δραματική πκιον. Εν τέλη καθούμαστιν ειστήν τάβλαν τζςαι χάσκομεν. Επικρατεί επί το πλείστον ησυχία. Αν μεν ήμουν τζςαι εκ φύσεως ομιλητικός να μπορώ να πκιάω το πκιο μιτσήν πράμαν να το σχολιάσω έθεννα αννοίαμεν το στόμαν μας να πούμεν οτιδήποτε. Εκατάντηεν πολλά βαρετή σαν άτομον. Πολλά ποταπή.

Ήρτεν η μέρα επιτέλους που έφυεν τζςαι γιω εύκουμαι να ήταν η τελευταία βολά που εννά ασχολούμουν μιτά της. Εύκουμουν ότι που εννά ρτει πίσω έθεννα με ξαναπκιάει τελέφωνον. Τραγικόν. Δυστυχώς οι ευτζςές έν για τους πελλούς. Δράσεις πρέπει να λαμβάνονται για να γινούσιν τζςείνα που χιέλεις. Έφυεν. Εννά ξανάρτει. Εννά μου 5-6 πράματα για τες ημέρες που έλειπεν. Μετά; Ξανά παρκής.

Εία επιτέλους την μιάλην εικόναν. Εν πλάσκιεται ορπίς για την κατάστασην μας. Εν πλάσκιεται λόος να σαι γεωρκός τζςαι να ποτίζεις έναν δεντρόν που έν φκάλει καρπόν. Εγιώ πρέπει να σταματήω να ποτίζω το δεντρόν τζςαι να το αήκω να ξεράνει. Ορπίζω να γινεί καλά κασσόξυλα!

Μέτατρον