Που την Ιφιγένειαν εν Κολλητής ειστήν Ιφιγένειαν εν Αφφιβολίες.

Λαλούσιν ότι οι φιλίες ένναιν μόνον για τες καλές στιμμές τζιαι τον πασιαμάν αμμά τζιαι για τες κατζιές στιμμές που πρέπει να υποστηρίξεις τον άλλον. Σοφή η ρήση χυσικά. Αμμά ένταμπου γινίσκεται όμως άμμαν εις μιάν φιλίαν εν πλάσκιεται πκιον πασιαμάς; Έναν φκυόρον χιέλει τζιαι πότισμαν, όι μόνον κλάεμμαν.

Ένταλως αντιμετωπίζει έναν μέρλος μιάς φιλίας το άλλον άμμαν προγραμματίζει ούλλην την ημέραν του γυρόν που έναν άτομον που με την σέβεται με την υπολογίζει λόγω προϊστορίας; Ένταλως αντιδράς άμμαν ούλλη η διάθεση του εξαρτάται που τες τελευταίες εξελίξεις εις την σχέσην της; Έν τόσον εθιστικές οι σχέσεις που καταντούσιν σγιαν τα ναρκωτικά τελικά η απλώς πρόκειται για αρρωστημένον κόλλημαν;

Προειδοποίησις, τον έρωταν άμμαν έσιετε την καλοευτυσιάν να τον έβρετε μπορείτε να τον εκμεταλλευτείτε σωστά με θκυό τρόπους. Γιά να (τον) φάτεν τζιαι να σιιστοπριστείτε μιτά του γιά να νυστέψετε. Ο έρωτας με δόσεις προκαλεί εθισμόν. Ητζού εθίστηκεν η κολλητή με τον έρωταν της. Τζιέρατον, κλαίω, συνουσίαν τζιαι έρωτας, τζιέρατον, κλαίω, συνουσίαν τζιαι έρωτας, τζιέρατον κτλ. Μια τραγωδία το πράμαν. Εκατάντηεν ναν βαρόμετρον της σχέσης της, έναν πλοίον με τιμόνιν την σχέσην της. Όπου χιέλει πέρνει την. Εγιώνη όμως που μαι πάστο πλεούμενον έπκιαν με ναυτία.

Άμμαν είμαστιν καλά πάμεν ειστήν δουλειάν (νυκτερινή) του γκόμενου να τον δούμεν, άμμαν εν είμαστιν τέλεια καλά πάμεν ειστήν δουλειάν για να κατασκοπέψουμεν τζιαι αν συντύσιει καμιάς παθαίνουμεν πανικόν, καταρρέει η ζωή μας, τα θεμέλια του μικρόκοσμου μας. Ώρες ώρες σκέφτουμαι αν με λαμβάνει υπόψην που την οδηγώ ποδά ποτζιίν. Αν εκατάλαβεν ότι εγίνικα απλώς συνοός. Άμμαν εν είμαστιν καλά πάμεν ειστού αρφού του (υποκατάστατον;). Έν καλά τζιαμαί. Λαλούμεν τον πόνον μας σε όγοιον κάτσει τζιαι κάμνομεν παράπονα του αρφού. Άμμαν έρτει η ώρα να φύουμεν θυμούμαστιν τον σιωφέρην. Πούμπου ναι ο σιωφέρης;

Εκάθετουν που σε εθωρούσε να ανοίεις την ψυσιήν σου σε διάφορους που εν τους ξέρεις τζιαι εν σε ξέρουσιν. Τζιαι μετά έσιεις παράπονον άμμαν σε κουτσομπολεύκουσιν. Ο σιωφέρης εκάθετουν με τες ώρες να σε θωρεί να μουλιάζεις ειστήν μιζέρκαν σου τζιαι να νώθει αγύνατος να κάμει οτιδήποτις επειδής ότι τζιαι αν σου πει μπαίννει που το ναν τζιαι φκαίννει που τάλλον ώστι να λάλεις το μήνυμαν 'αγαπώ σε' (κωδικός είμαι καυλωμένος;). Ο σιωφέρης εκάθετουν τζιαι εθωρούσεν τους 4 τοίχους τζιαι αναρωθκιώταν πότε έπκιαεν δουλειάν κομπάρσος ειστήν Ιφιγένειαν; Ο κομπάρσος τούτος βουρά σε ποδά ποτζιί. Αν είσαι καλά αν περνάς καλά. Αν είσαι ευτυσιισμένη ή όι. Αν θα χιέλεις να φκεις ή όι. Εξίαεν που όσες βολές επρότινεν να πάμεν ειστο ******** να ξεσκάσομεν λλίον η απάντηση ήταν έναν σκέττον όι, εν έχω όρεξην, έν χάλια τζιαμαί, εν έχω ριάλγια (αν τζιαι την ίδιαν νύχταν ήχιελες να αήκεις 20 Ευρά φιλοδώρημαν ειστου γκόμενου).

Ημέρα, Τετάρτη. Σχέδιον 'λλίον ξικόψημον' εν δράση. Ούτις αλλιώς εν φκαίνομεν την Τετάρτην (επειδή έσιει πολλύν κόσμον ειστού γκόμενου). Άξυππα, μήνυμαν, 'χιέλω να πάμεν ειστού αρφού επειδή εν είμαι καλά εμάλλωσα με τον γκόμενον'. Απάντηση εμού όι ευκαριστώ εν ιμπόρω την (προαναφερθήσαν) κατάστασην πκιόν. 'Μα να πάμεν τζιαι να σε τζιεράσω'. Αφού πάντα τζιερνά σε καλή μου. Εν πκιορώννεις ποττέ. Εν χιέλω κατάλαβε το.

Άξυππα τα μεσάνυχτα αναπάντητη. Μετά πο λλίον μήνυμαν. Έπκια σε για να σου πω να πάμεν ********. (!) Όπως ο κακός ιδιοκτήτης σιύλλου που τον άηκεν κλειωμένον τζιαι νυστικόν. Όπως ο κακός ο τζιηπουρός. Τωρά εία ότι το φκυόρον εμάρανεν. Πάω να φέρω νάκκον νερόν πριχού ξέρανει το καημένον. Κόμα να καταλάει ότι εν είμαι φκυόρον...

Μέτατρον